ابهام در متافیزیک طبیعی‎شده: مطالعه ای موردی - بررسی انواع طبیعت‏گرایی در مواجهه متافیزیک و فیزیک نسبیت خاص در فلسفة زمان قرن بیستم

نویسندگان

    حسن امیری آرا پژوهشگر
    امیراحسان کرباسی زاده * گروه فلسفه دانشگاه اصفهان amir_karbasi@yahoo.com

کلمات کلیدی:

متافیزیک طبیعی‎شده, متافیزیک زمان, همزمانی, نسبیت خاص, سرمدی‌گرایی

چکیده

در این مقاله پس از بحث مختصری درباره اصول متافیزیک سنتی، به تعریف متافیزیک طبیعی شده می‌پردازیم. پس از آن به یک مثال ملموس از رابطه بین متافیزیک و علم در حوزه فلسفه زمان اشاره می‌کنیم. ادعای اول آن است که در متون فلسفه فیزیکی که دربارۀ نسبیت خاص تحریر شده‎اند چهار نوع رهیافت کلی در مورد مساله زمان و ارتباط آن با نظریه نسبیت خاص وجود دارد. پس از آنکه به بررسی چهار رهیافت ذکر شده پرداختیم سعی خواهیم کرد وجوه طبیعی شده متافیزیکی این نوع نگاه ها را شناسایی کنیم. پس از بررسی این وجوه، نتیجه می‌گیریم که وجوه ذکر شده در فلسفه فیزیک (نسبیت خاص) به هیچ وجه متافیزیک را از متافیزیک سنتی متمایز نمی‌کنند. ادعای پایانی این مقاله این است که ابهامی اساسی در روشهای مصادیق ادعایی متافیزیک طبیعی شده وجود دارد.

دانلود

چاپ شده

۱۴۰۱/۰۳/۳۱

شماره

نوع مقاله

مقالات